Er is sprake van een hechte sociaaleconomische relatie in Delfzijl tussen de burgerij met de chemische industrie. Bijna letterlijk, aangezien de chemiecomplexen nabij het centrum van Delfzijl staan. Volgens Beukema (64) zal elke burger nu en dan vrezen voor ontsnapte wolken met akelige chemicaliën, ontspoorde ‘giftreinen’ of rampzalige gevolgen van een fikse aardbeving. Toch ontbreken onder de burgerij en in de gemeenteraad van Delfzijl de emotionele discussies en het hardnekkige wantrouwen jegens de chemie en treinen met gevaarlijke stoffen die in sommige steden wel spelen. “We hebben dan ook nauwelijks incidenten gehad”, verklaart Beukema. Volgens de burgervader is er een “behoorlijk gezond evenwicht” tussen de inspanningen van de industrie om externe veiligheid serieus te nemen en de vergunningverlening door de provincie, die maakt dat risico’s beheersbaar zijn. “De vergunningen zijn gebaseerd op een kansberekening van 1 op de 1 miljoen dat er bij een calamiteit in de industrie in Delfzijl een slachtoffer gaat vallen. Zo streng zijn de normen voor externe veiligheid aangescherpt.”

Sneuvelen
Dat alles op rolletjes loopt lijkt te lopen, is volgens Beukema evengoed de vrucht van het jarenlang consequent investeren van de bedrijven en het gemeentebestuur in goede samenwerking. Er is en wordt druk heen en weer gecommuniceerd. Beukema heeft werkbezoeken gebracht aan bedrijven in het Chemie Park en kennisgemaakt met het management. Hij heeft met enkele directeuren frequent contact. “Ik heb de mobiele nummers van de baas van AkzoNobel en van de managers in de andere bedrijven. Door de opgebouwde contacten en de regelmatige oefeningen met de rampenplannen, heb ik een goed beeld met wie ik te maken heb.” Beukema ziet burgemeesters sneuvelen, omdat ze in crisiscommunicatie niet de rol pakken die van hen verwacht wordt. En hij ziet burgemeesters in zwaardere crises overeind blijven juist doordat ze de communicatie goed oppakken. Dat wil zeggen, dat ze werkelijk betrokken zijn en dat ook tonen. 

Niets verbergen
Communicatie is het sleutelbegrip, al helemaal nu rationele argumenten het bij incidenten vaak afleggen tegen emoties. “Bij een ontsnapte gaswolk zonder risico voor de volksgezondheid is het lang niet eenvoudig om duidelijk te maken dat er niets aan de hand is. En we moeten regelmatig ingaan op vragen van burgers en de gemeenteraad over het risico van aardbevingen voor de chemische installaties. Je moet zo veel mogelijk helderheid bieden en niets verbergen, anders ben je fout bezig.”
Vandaar dat Beukema is aangehaakt bij de commissie die normen opstelt om de risico’s in te schatten van de chemische installaties bij aardbevingen. Hij participeert ook in de werkgroep die op verzoek van het ministerie van Infrastructuur en Milieu nieuw beleid vaststelt voor de externe veiligheid op rangeerterreinen voor spoorwagons. “Niet omdat dit voor Delfzijl een knelpunt zou zijn, maar om direct geïnformeerd te zijn over wat het beleid eventueel voor ons betekent.”
 

Bovenstaande tekst is een bewerking van een artikel uit Chemiemagazine.
Voor het volledige artikel, zie: Engelenburg, Henk. “Als je iets verbergt, ben je fout bezig”. Chemie Magazine (VNCI), februari 2017, p.24 – 27.  
Zie ook: https://www.vnci.nl/nieuws/chemie-magazine